Wat is nu eigenlijk dolfijntherapie

Dat vroeg ik me ook af voordat we aan dit avontuur begonnen. Vandaag, dag 8, denk ik dat het betekent: de toepassing van iedere intensieve therapie die de deelnemer op dat moment nodig heeft, maar dan nog veel meer geintensiveerd door de assistentie van de dolfijnen. De interactie tussen dolfijn en kind brengt zoveel plezier en rust dat het kind heel gemotiveerd is om de therapie goed te doen. Persoonlijk denk ik dat de dagelijkse onderdompeling in het warme, mineraalrijke zeewater en een overvloed aan vitamine D-rijke zonnestralen ook niet verkeerd is.
Dag 6, 7 en 8

April. Ons zorgenkindje. Zo 'moeilijk' als ze thuis is, zo blij is ze als ik haar met haar dolfijntje zie. Insiders weten hoe diep ongelukkig onze kleine April kan zijn over -voor ons- triviale zaken: een flinke verkoudheid, een volle blaas, een nieuw toetje, een andere route kiezen of simpelweg de auto in zijn achteruit zetten. Tijdens deze vakantie is het met April niet anders gesteld. Ze heeft regelmatig haar behoorlijk moeilijke en sombere buien die voor ons meestal niet te doorgronden zijn, maar het is bijzonder om te zien hoe zij opbloeit in het water.

April kennende gaan we bij April vooral achteraf, thuis in de bekende omgeving, een positieve ontwikkeling meemaken. Voorlopig zijn we blij dat April geniet en zich voldoende kan ontspannen om alle ervaringen in zich op te nemen. Nogmaals, petje af voor Gerwin -en ook zijn assietente en April's knuffelobject, Papito, de dolfijn en Thom de dolfijntrainer-, die April zo snel vertrouwd hebben gemaakt met alle onbekende, enge zaken.

Hazel. Hazel is een grappig kind en heeft geen moeite om iedereen die zij ontmoet voor zich te winnen. Ze is vrolijk en sociaal en trekt veel aandacht en bewondering van mensen. Maar ook Hazel heeft 'buien'. Die komen vooral voort uit het feit dat Hazel heel goed weet wat zij wil, maar dit niet goed duidelijk kan maken. In tegenstelling tot April kunnen we bij Hazel wel direct de vorderingen waarnemen. Hazel is toevertrouwd aan Dirkje, logopediste, die bij Hazel de juiste toetsen weet in te drukken. Aangemoedigd door de directe reacties van Dirkje -en haar assistente, Chabelita de dolfijn en haar trainer, brabbelt Hazel er thuis lekker op los en streeds vaker verstaanbaar. We merken aan Hazel dat ze heel erg haar best doet en dat dit veel energie kost. De uitdrukking 'zo koppig als een Hazel' wordt vaak door mij gebezigd, maar stiekem ben ik blij met haar eigenzinnigheid.

Na bijna twee weken begint eindelijk de stress bij ons er ook een beetje van af te vallen en kunnen we de dagelijkse crisi (meervoud van crisis?) het hoofd bieden. Vandaag viel de stroom uit en we haalden onze schouders op. Tien dagen geleden zou ik......tuuttuuttuuttuut...

Olav, ons toetje, heeft geen dolfijntherapie en heeft het ook niet nodig. Maar omdat dit toch ook een familie ervaring is wil ik even zeggen dat hij het enorm naar zijn zin heeft. Hij geniet van de zon, zee, vissen en alle aandacht die hij krijgt. Dit blonde ventje met zijn ondeugende blauwe ogen maakt een hoop nieuwe vrienden bij de lokale bevolking, die vriendelijk en relaxed is en nog heerlijk de tijd voor een praatje en een groet.